Her insanın hayatının belli evrelerinde yaşadığı bazı olumlu veya olumsuz olaylardan dolayı dönüm noktaları vardır.
Bu dönüm noktaları ilk kez âşık olması, sevdiği ile evlenmesi, ilk çocuğunun dünyaya gelmesi, üniversiteyi kazanması, işe girmesi ya da iş yeri açması, emekli olması vb. gibi olumlu veya olumsuz değişik konularda her insandan insana değişmektedir.
Benim hayatımda da birçok dönüm noktaları olmuştur. Bu dönüm noktalarından bir tanesi de 21 Mart tarihidir. Bildiğiniz gibi 21 Mart baharın müjdeleyicisi olan Nevruz Bayramının yanı sıra Dünya Şiir Günü, Dünya Ağaç Günü, Dünya Ormancılık Günü, Halk Ozanı  şık Veysel’in 47’nci ölüm yıldönümü, Dünya Irk Ayrımı İle Mücadele Günü, Dünya Down Sendromu Farkındalık Günü olduğu gibi benim içinde ayrıca TSD Malatya Şubesinin feshedilişinin 5’inci yıldönümü oluşudur.
Evet, bugün TSD Malatya Şubesinin feshedilişinin 5’inci yıldönümü. Kuruluş tarihimiz olan 26 Nisan 1994 günü nasıl ki benim için çok önemliyse kapandığı tarihte aynı derece önemlidir.
Dernek olarak faaliyete başladığımız ilk günden itibaren ilimizde yaşayan engelli insanların sorunlarını araştırıp, çözüm bulmak ve toplumun bir parçası olan engelli insanları dört duvar arasında yaşamak yerine onları gün ışığına çıkararak toplumla bütünleştirmek, hastalıkları ve hakları konusunda bilgilendirip bilinçlendirmek, tüketicilikten kurtararak üretici bir insan olma bilinci içerisinde sosyal ve kültürel faaliyetlerin içine çekerek yaşamlarına renk katmak amacıyla kısıtlı imkânlarla kurduğumuz ve büyük bir özveri ile çalışmalar yaparak, her türlü ortamda engellileri en iyi şekilde temsil ederek sorunlarına çözüm getirilmesi için tüm olumsuzluklara ve imkânsızlıklara rağmen mücadele ettik.
Faaliyette bulunduğumuz süre içerisinde hiçbir zaman prensiplerimizden, ilkelerimizden ve kişiliğimizden ödün vermedik. Din, dil, renk, ırk, cinsiyet, siyasi, mezhep, sosyal, kültürel ve etnik engelli veya engelsiz vb. gibi konularda en ufak bir ayrım yapmadan sadece ve sadece engelliliğimizden dolayı yaşamış olduğumuz sorunlarımıza çözüm üretmek amacıyla faaliyette bulunduk. Büyük bir özveri ve fedakârlıkla yapmış olduğumuz başarılı çalışmalarla kendimizi kamuoyuna kabul ettiren bir dernek olmuştuk.
Bunun en güzel ve anlamlı bir göstergesi ise kapanışının üzerinden beş yıllık süre geçmesine rağmen kamuoyunda bıraktığımız derin izler nedeniyle halen engelli engelsiz insanlar ile kamu kurum ve kuruluş ile özel kuruluşlar tarafından bilgi edinmek, sorunlara çözüm üretmek vb. gibi konularla ilgili aranıyor olmamızdır. Bunların oluşu benim için onur verici bir duygudur.
Mücadelemiz esnasında engellileri kullanarak kişisel rant elde etmeye çalışanlara, maddi manevi her türlü sömürenlere, rencide edenlere, hakir görenlere ve ayrımcılık yaparak ötekileştirenlere hep karşı çıktığımız gibi bunu yapanların siyasi partisi ile kimliğine, ya da çalıştığı kamu kurum ve kuruluştaki mevkisine bakmaksızın kamuoyu önünde açıklanarak teşhir edilmiş ve eleştirilmiştir. 
Tüm siyasi partilere ne kadar yakın olduysak aynı derecede de uzak olduk. Hiçbir zaman ne bir siyasi partinin arka bahçesi olduk ne de bir kurumun. Bunların hiçbirisiyle şahsi menfaate dayalı bir diyalogumuz olmamıştır. Dernek olarak bizlerin bir tek amacı ve hedefi vardı, o da yasalar çerçevesinde engelsiz bir Malatya ile engelsiz bir Türkiye yaratılması amacıyla mücadele etmekti. Bu konuda geçmişte nasıl mücadele etmişsek bugünde ediyoruz, yarında edeceğiz.
Derneğimizin kapanışından sonra ilimizde engellilerle ilgili birçok dernek açılıp kapandı. Şu an itibariyle ilimizde engellilerle ilgili faaliyette bulunan değişik isim ve engel gruplarından 17 dernek ile 23 tanede spor kulübü olmak üzere toplam 40 tane dernek bulunmaktadır. Üzülerek belirtmeliyim ki bu kadar derneğin bulunmasına rağmen ilimizdeki engelli mücadelesi TSD Malatya Şubesinin kapanmasıyla son bulmasıdır.
Faaliyette bulunduğumuz ilk günden son güne kadar açılıp kapanan bazı dernekler ile var olanlardan bazıları “Malatya’da bir tek TSD Malatya Şubesi mi var? Nereye gitsek Ali Haydar ile derneği karşımıza çıkıyor? Sanki bunlardan başka kimse yok?” vb. gibi sözlerle bizleri eleştirmeye çalışıyorlardı. Şimdi bu sözleri eden kişi/lere, dernek/lere ya da kurum/lara sormak istiyorum. Bizden sonra meydan sizlere kalmasına rağmen bu beş yıllık süre içerisinde neler yaptınız? Engellilerin yaşadığı genel ve yerel sorunlarından hangisine çözüm ürettiniz? Engellilerin yaşamış olduğu sağlık, eğitim, istihdam, sosyal güvenlik, 2022 engelli aylığı ile evde bakım ödemeleri, sağlık raporu, ortez, protez, akülü ile manüel tekerlekli sandalye vb. gibi medikal malzeme ödemeleri, erişilebilirlik ve ulaşılabilirlik gibi yüzlerce sorunlarıyla ilgili bir açıklamanız, bir eleştirileriniz ya da bir tepkiniz mi oldu? Oldu da ben mi görmedim? Yoksa sorunlar bitti de her şey güllük gülistanlık mı oldu? 
Sözün özü olarak, 21 yıl süresince bizlerin büyük bir fedakârlık ve özveriyle yaptığı başarılı çalışmalarla ilimizde ve ülke genelinde bir marka haline gelen TSD Malatya Şubesi adı altında bulunmaktan ve mücadele etmekten dolayı hep onur ve gurur duydum. Duymaya da devam ediyor ve iyi ki varsın Türkiye Sakatlar Derneği diyorum.